Rzędy niewysokich stolików, a przy nich ustawione małe, odrapane krzesełka. W tle wrzaski rozbrykanej gromady będącej w wieku, w którym jeszcze się krzyczy zamiast mówić i biega zamiast chodzić. Kubki na stole są beżowe lub brązowe, z grubej porcelany, bez uszek. Zapewne pamiętacie te kubki, wypełnione pysznym kompotem.
W naszym mikrokosmosie stopniowo przybywa dzieci i okazji, wygląda więc na to, że muszę się zacząć doskonalić w dziedzinie pieczenia tortów urodzinowych. Póki co nie jestem specem od biszkoptów, maślanych kremów i trunków nasączających (pracuję nad tym:), ale za to mam przepis, który ratuje mnie w nagłych urodzinowych sytuacjach.
Zimą dopada mnie niespotykana w innych okresach roku, wzmożona potrzeba natychmiastowego zjedzenia czegoś czekoladowego. Oczywiście najlepiej by był to pyszny murzynek z wiśniami, albo jakieś super czeko-ciasto z lśniącą polewą (czekoladową, ma się rozumieć!), albo na przykład podwójnie czekoladowe muffiny z .. kawałkami czekolady.
Prawdziwy piernik wymaga trochę czasu, nie lubi spóźnialskich, którzy przypominają sobie o świątecznych powinnościach dopiero w połowie grudnia. My z planowaniem jesteśmy zazwyczaj na bakier i raczej nie myślimy o zagniataniu ciasta w połowie listopada, by potem w czasie Bożego Narodzenia zbierać plon swej pracy i zajadać się prawdziwym, dojrzałym piernikiem. Dlatego też mamy własny patent na ekspresowe, świąteczne ciasteczka vel „pierniczki”. Pyszne, miodowe, pachnące ulubionymi aromatami grudnia: cynamonem i imbirem.
Jak pewnie wiecie wróciłam w tym tygodniu do pracy po bardzo długiej przerwie, wypełnionej macierzyństwem i domowym ogniskiem. Poważna sprawa! Do takich zmian trzeba się wcześniej dobrze przygotować i psychicznie nastawić. Zrobiłam to bardzo w moim stylu – piekąc w niedzielny wieczór ulubione ciasto marchewkowe, by poprawiać sobie nim nastrój w trakcie roboczego tygodnia.
Pieczenie ciast ma w sobie sporo z alchemii. Łączenie składników, dosypywanie przypraw, odmierzanie tajemnych ingrediencji, zmienianie proporcji, by osiągnąć różne efekty. Z odpowiednio banalnym przepisem możemy do woli kombinować i zmieniać jego charakter. Dzisiaj przedstawiam Wam idealny letni sernik, który niczym kameleon uwielbia poddawać się alchemicznym transformacjom.