Spoglądam na męża, który zasnął na plastikowej zjeżdżalni ogrodowej. Gustowna odblaskowo-pomarańczowa konstrukcja przytrzymuje litościwie jego bezwładne ciało, któremu najwidoczniej nie przeszkadza brak leżaka. Wszystko jeszcze na pół gwizdka, kurz na altanie, meble ogrodowe czekają na rozpakowanie, mała architektura aż błaga o pędzel umoczony w farbie.
W poprzednim odcinku: wstęp o ostatniej dyszce w kieszeni i heroicznych próbach wyżywienia rodziny bez udziału dużej gotówki. Słowo o burakach, kilka słów o pieczonych warzywach, pastach do kanapek i prostych zupkach. Jeśliście ciekawi, to czytajcie tutaj. Dziś zapraszam na część drugą, a w niej pożywne, pyszne strączki!
Nad wsią powoli zapada zmierzch, równie bezbarwny jak mijający dzień. Ostatnie mgnienia słonecznej kuli z trudem przewiercają się przez umęczone powietrze. Świat spowity gęstą mgłą. Szarość gęstnieje i materializuje się niczym antropomorficzne „dymki” i zapachy w kreskówkach łypiące okrągłymi oczami, tajemnie wślizgujące się do domów, bezszelestnie wpadające przez okna i drzwi.
