Jajka dzielimy na białka i żółtka. Białek jest sześć i żółtek – ma się rozumieć – również sześć. A cały problem polega na tym, by wykorzystać je wszystkie.. i zrobić dużo słodkości. Moi drodzy, dziś pobawimy się z zapobiegliwą gospodynię co to ucztę przygotuje dla oka i dla żołądka, a jednocześnie pedantycznie zużyje wszystkie składniki.

Postanowiłam zmierzyć się z nałogiem i upiec bezę samodzielnie. Faktycznie – po pokonaniu w ramach terapii czterech tortów bezowych (dwóch dużych i dwóch małych) bezowa jazda całkowicie mi przeszła. Mogę zjeść, ale nie muszę – mam ten „dosyt”:).

1. TORT BEZOWY DACQUOISE Z MASCARPONE, KAJMAKIEM, DAKTYLAMI I ORZECHAMI  (sorry, ale musiałam to napisać z caps lockiem:)

Ten przepis jest idealny – beza wychodzi sucha na zewnątrz i piankowa w środku. Jeśli zrobicie wszystko dokładnie tak, jak w instrukcji to nie ma szans by beza nie wyszła! Ważne są zwłaszcza białka w temperaturze pokojowej. Warto przygotować spody dzień przed planowanym podaniem, wtedy zostaje nam tylko zrobienie kremu i już możemy wcinać pyszny tort. Do mojego dodałam nieco więcej orzechów i daktyli, ozdobiłam go winogronami – zresztą świetnie smakuje w ich towarzystwie. W lecie możemy zrezygnować z kajmaku, bakalii i brązowego cukru i zrobić  śnieżnobiałą bezę z letnimi owocami.

Po pierwszych sukcesach postanowiłam upiec ten tort na moje urodziny. Po raz kolejny udał się znakomicie i tak też smakował. W torciku bezowym najfajniejsze jest to, że wymaga dużo mniej pracy niż zwykły tort, a wygląda bardzo elegancko i niebanalnie. I smakuje.. smakuje naprawdę bardzo zacnie.

2. KAJMAKOWE WAFLE

Składniki: wafle, masa kajmakowa

Robiąc tort bezowy dodajemy do masy mascarpone dość dużo kajmaku, ale i tak zostanie nam około pół puszki – to idealna ilość, by przełożyć nią 2-3 płaty waflowe, a potem pociąć całość na zgrabne wafelki, które smakują o niebo lepiej od jakichkolwiek kupnych. Cała praca zajmuje dobre pięć minut. Wraz z degustacją :)

3. EKLERKI Z KREMEM WANILIOWYM

Składniki:
Krem – 1 l mleka, 125 g cukru, 25 g cukru z prawdziwą wanilią, 6 żółtek, 100 g mąki pszennej,
Eklerki – płat ciasta francuskiego, roztrzepane jajko.

Podczas robienia bezy zostało nam aż 6 żółtek – akurat tyle potrzeba, by zrobić pyszny crème patissière do eklerek. Przypadek? No to działamy: w rondelku na średnim ogniu podgrzewamy mleko. Za pomocą miksera ubijamy cukier, cukier waniliowy oraz żółtka, aż powstanie blada, kremowa masa. Stopniowo dodajemy mąkę i mieszamy aż do uzyskania gładkiej konsystencji. Do żółtek dodajemy połowę ciepłego mleka i mieszamy, po czym przelewamy krem do rondelka z mlekiem i powoli doprowadzamy do wrzenia stale mieszając. Zdejmujemy z ognia gdy zgęstnieje. Na wierzchu można położyć kawałek masła, by nie powstał gruby kożuch – tak zostawiamy do ostygnięcia.

Do tego potrzebujemy jeszcze eklerki – nic prostszego – wystarczy przeciąć płat ciasta francuskiego na pół, a potem pociąć dalej na równe prostokąty, których nie rozdzielamy, tylko pieczemy w ścisku i tłoku – dzięki temu rosną wysoko w górę. Przed włożeniem do piekarnika smarujemy je roztrzepanym jajkiem, a potem pieczemy według instrukcji na opakowaniu. Gdy się upieką i ostygną możemy przepołowić każdą z naszych eklerek, by miała spód i pokrywkę. Do środka pakujemy pyszny krem.

No i tak jak obiecałam na początku – wykorzystaliśmy składniki i możemy się teraz zastanawiać, czy zjeść jeszcze kawałek tortu bezowego, czy może eklerkę, a może wafelka z kajmakiem? Zostawmy na chwilę te trudne życiowe dylematy – chciałabym wrócić jeszcze na chwilę do bezy. Praktyczna uwaga – tort bezowy ma dość krótką żywotność, więc jeśli nie pieczecie na duże przyjęcie, tylko tak sobie do kawki, to lepiej z tej samej ilości składników zrobić cztery mniejsze spody. Spodów nie musimy wykorzystać od razu, nie musimy całej wielkiej bezy kremem przekładać, bo mamy na to kilka dni. Po sukcesie z dużymi tortami popełniłam właśnie takie dwa małe torciki, w tym poniższy autorski tort bezowo wiśniowy. Krem jest podobny jak w Dacquoise, lecz z mniejszą ilością kajmaku. Na wierzchu sos z wiśni mrożonych, duszonych w rondelku z odrobiną miodu, aż do wyparowania płynu.

A potem Nigella zainspirowała mnie swoją Pavlovą. Ten deser to nic innego jak beza, na którą kładziemy bitą śmietanę i owoce. Z braku świeżych owoców bitą śmietanę polałam kajmakiem i posypałam wiórkami czekolady. Owszem, słodkie. Ale nikt z tego powodu nie narzekał. Chociaż muszę przyznać, że odkąd osiągnęłam bezowe spełnienie, czy też bezową nirwanę to czuję się znacznie lepiej. Polecam moją terapię – wystarczy zrobić wszystkie słodkości wymienione w tym poście w czasie dwóch tygodni i Wam też będzie łatwiej, a na widok bezy pozostaniecie cool niczym Vanilla Ice :).