Przyszła wiosna, a wraz z nią wzmożona potrzeba, by na odnóża założyć trampki i ruszyć w wielki świat. Nie wiem jak Wy, ale ja uwielbiam spacerować. A nawet więcej – włóczyć się, szwendać po miastach, polach i łąkach. Niespiesznie obserwować otaczający świat.
Młode matki to dość specyficzne stworzenia. Lubią organizować się w większe grupy, by bez skrępowania szczebiotać o ostatnich newsach typu gorączka, ząb i szczepienie. Gdy siedzę wśród nich nie mam zwykle zbyt wiele do powiedzenia i odpływam myślami gdzieś daleko. I czuję się jakoś inaczej.. czuję się jak wilk w owczej skórze.
Są takie miejsca, które można zaliczyć do elementów naszego stylu życia. Działają jako odskocznia od codzienności i antidotum na stresy powszednie. Zawsze je mieliśmy – wyłuskiwaliśmy bezbłędnie z krajobrazu zamieszkiwanych miast i miasteczek, anektowaliśmy, oswajaliśmy i po pewnym czasie zaczynaliśmy się w nich czuć jak u siebie.
