Gdybym zrobiła spontaniczne fotografie do wpisu sponsorowanego (a propos, na końcu wpisu rabat dla Was, wytrwajcie w czytaniu:), zobaczylibyście zapewne rozgardiasz na podłodze i ciemne kłaczki na dywanie. Szybę w oknie, którą naprawdę WIDAĆ na zdjęciu oraz smętną szczotkę na kiju, leżącą nieszczęśliwie na środku balkonu, niejednokrotnie w towarzystwie worka z pieluchami, który został tam wystawiony “tylko na chwilę”.
Czym dłużej mam dzieci, tym bardziej radykalizuję się w kwestii zabawek. Wiem już, że mniej znaczy więcej. Że warto wybrać dobrą jakość i trwałość, bo pełno na rynku wyrobów, które nie przeżyją pierwszej doby w dziecięcym pokoju. Że gdy ładne wzornictwo wala się po podłodze, to jakoś lżej się to znosi, niż gdy walają się kiczowate buble. Efekt jest taki, że kupuję coraz mniej zabawek, koncentrując się na książkach, puzzlach, kolorowankach i akcesoriach plastycznych, które potrafią być źródłem nieustającej rozrywki, nie zajmują tak dużo miejsca i są przyjazne dla środowiska.
W naszym domu, jak w klasycznej baśni, hasają złotowłose księżniczki, a rycerze pędzą przez leśne ostępy na białych rumakach. Na rycerskich obliczach maluje się odwaga i męstwo, chociaż dość często również pozostałości po czekoladowym budyniu, który serwowano na podwieczorek w przedszkolu. A księżniczki są zwiewne i piękne, lecz w ich złotych kosmykach uważne oko dostrzeże resztki sosu pomidorowego lub zabłąkany kawałek rozmemłanego daktyla.
“A w zasadzie.. to kiedy oni ostatnio dostali od nas jakąś zabawkę?” – zapytałam męża siadając w fotelu, chwilę po tym jak udało nam się położyć Stwory do łóżek. Myślałam właśnie o pewnym pokoiku ukrytym przed oczami dzieci, w którym powoli zaczęły się piętrzyć prezenty na Mikołaja i pod choinkę. Prezenty od nas i od dwóch zestawów Dziadków, wszystko rozplanowane, zatwierdzone zgodnie z obecnymi zainteresowaniami potomstwa i naszymi wymaganiami estetycznymi.
Dzieci nie potrzebują zabawek – dojście do tego odkrywczego wniosku zajęło mi jakieś trzy lata obserwacji uczestniczącej. Wszystko dlatego, że reakcje małych ludzi bywają mylące – okazują wielką radość, gdy wpadniemy do domy z gigantycznym pluszakiem, czy pudełkiem klocków, w ich oczach możemy wówczas dostrzec błysk szczęścia, zachwyt.. i dalibyśmy się pokroić, by oglądać ich w takich sytuacjach jak najczęściej.
Tektura jest w modzie, tektura jest cool.. i – o dziwo! – tektura jest ładna i wytrzymała. I taka uniwersalna. Ostatnio coraz częściej czytam na blogach o zabawkach zrobionych z tego materiału. Niedawno Katjuszka pisała o ozdobach choinkowych z tektury falistej, a jeszcze wcześniej na blogu Olgi zachwycałam się tekturowymi domkami wraz z umeblowaniem. I jak na zawołanie trafił do nas piękny prezent od Chrzestnego – zwierzątka firmy Ringo.