Jest noc, w domu cisza. Wciśnięta w ciepły szlafrok siedzę w fotelu, wyjątkowo dzisiaj nie usypiam na siedząco, stąd właśnie te słowa, które płyną spod moich palców, światłowodami błyskawicznie prosto na Wasze komputery.
Kategoria: Retrospekcje
O pieniądzach. Na emigracji i w Polsce.
Dawno, dawno temu wierzyliśmy, że wszystko jest w naszych rękach, że możemy zdobyć świat, jeśli tylko będziemy chcieli. Po studiach wyjechaliśmy na owiane legendą „wyspy”, gdzie błyskawicznie się usamodzielniliśmy. Za pierwsze na poważnie zarobione pieniądze mogliśmy się nie tylko utrzymać, opłacić rachunki, mieszkanie i liczne przeloty do kraju.
Żyto
Żyto miało kolor starego złota, powietrze było gorące. Trzydzieści stopni w cieniu, żar z nieba, samo południe. Pola rozciągały się aż po horyzont na rozległej równinie, pozbawionej choćby niewielkiego wzniesienia. W tym monotonnym krajobrazie pojawiała się gdzieniegdzie zielona plamka samotnego drzewa. W oddali linia lasu, do którego prowadziła wąska miedza, porośnięta kępkami wysuszonej trawy, polnych kwiatków i ostów.
Murawa
Dom stał prawie na końcu wsi. Był drewniany, zbudowany z pociemniałych desek, a jakby się mu przyjrzeć z bliska to można było zobaczyć miliony malutkich dziurek w drewnie, dziurek pieczołowicie wierconych przez niewielkie żyjątka zwane kołatkami (wbrew powszechnemu przekonaniu to nie korniki – one stołują się jedynie na żywych drzewach).
Przestrzeń
Człowiek jest zwierzęciem stadnym, które dość często postrzega samotność jako coś złego i podejrzewa poważne defekty u osób dotkniętych tą przypadłością. Dlatego też statystyczny egzemplarz dąży do jak najszybszego odnalezienia swej drugiej połówki, by połączyć się z nią w nierozerwalny byt i zamknąć przed światem za drzwiami prywatności. A na drzwiach wywiesić tabliczkę ze wspólnym nazwiskiem.
Zapętlony Bałtyk
Miały wtedy po jakieś dwadzieścia lat. Ubrane w niedrogie ciuchy z lumpeksu nad Olzą, takie o alternatywno-artystycznym charakterze, uzbrojone w plecaki wypełnione chlebem i wodą. Krótkie rozwichrzone czupryny zwieńczające ich głowy w gruncie rzeczy idealnie odzwierciedlały to, co znajdowało się w środku.