Droga Świeżo-Upieczona-Mamo! Piszę do Ciebie, bo dowiedziałam się, że potrzebujesz moralnego wsparcia. Naiwnie myślałam, że o trudach i znojach Twojej nowej roli napisano już tyle, że nic nie zostało do dodania. Że każdy taki tekst ocieka banałem i oczywistościami, bo przecież wszyscy wiedzą jak to jest.
Nie zauważyłam jej od razu. Wysunęłam się leniwie z mojego przedziału, rozprostowałam kości i już-już miałam lekko wyskoczyć na peron napawając się świeżo zyskaną niezależnością, gdy spojrzałam obok. Stała z torbą podróżną przewieszoną przez ramię i drugą torbą, taką jakie dowiesza się do wózków. W jej ramionach beztrosko wierzgał chłopczyk w wieku około dwóch lat, a jedną ręką dodatkowo trzymała złożony wózek spacerowy.
Wydawałoby się, że już lata świetlne minęły, a to dopiero dwa lata! Popełniłam wówczas wpis o ulubionej muzyce Młodego (możecie go znaleźć o tutaj ), a w międzyczasie zmieniło się u nas bardzo dużo, i nie tylko liczebność stada mam na myśli.
Świat wydaje się piękniejszy, gdy masz wieczorne wychodne! Słońce świeci wyjątkowo mocno, a drzewa jakby zieleńsze. Zachód słońca bardziej różowy niż zwykle, a ja właśnie idę na spacer z mężem. Udało nam się wyrwać z domu tylko z najmłodszym dzieckiem. Pogoda idealna, niemowlę odpoczywa w gondolce, starszaki w domu pod troskliwą opieką Dziadków. Read more
„Trzecie dziecko zawsze ma pod górkę”. Tezę łatwo udowodnić na przykładzie miejsc do spania naszych latorośli. Dawno temu wyremontowaliśmy dla pierworodnego cały pokój, ozdabiając go nalepkami, a nawet robiąc sobie sesję ciążową na tle tych żyraf i palm. Do porodu było jeszcze kilka miesięcy, ale my wszystko mieliśmy przygotowane na przybycie nowego Człowieka.
Leżę obok Ciebie, oglądam szczupłe paluszki rąk, patrzę w błyszczące, bardzo okrągłe i jakby zdziwione oczy. Wtulam się w pachnące ubranko, gładzę po głowie. Jak dobrze mieć niemowlę! – myślę sobie. Niemowlę jest takie kochane! Szczere i dobre, nieskażone złymi uczuciami, nie potrafi być złośliwe, przekorne, interesowne.